Payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v.) ni masxara qilish ochiq kofirlikdir. Alloh taolo aytadi: (Agar ulardan so‘rasang, albatta, biz faqat o‘yin-kulgi bilan shug‘ullanganmiz, deb aytadilar. Ayting: "Alloh va Uning oyatlari va Rasuliga masxara qilayotganingizmi?") [Tavba: 65]. Agar bir musulmon payg‘ambarni haqorat qilsa, u murtad hisoblanadi va agar tavba qilmasa, uni o‘ldirish kerak, degan fikr bir ovozdan qabul qilingan. Qoziy Iyod aytgan: "Umma musulmonlardan uni haqorat qilganlarni o‘ldirishda birlashgan." Ibn Munzir aytgan: "Ulamolar orasida payg‘ambarni haqorat qilgan kishi o‘ldirilishi kerak, degan fikr birlashgan." Bunga dalil sifatida Alloh taoloning aytganlari: (Albatta, Alloh va Uning Rasulini azoblaydiganlarni Alloh dunyoda va oxiratda lanatladi va ularga humili azob tayyorladi... Qayerda tutilsalar, o‘ldiriladilar) [Ahzob: 57-61]. Bu oyatlar uning kofirligini va o‘ldirilishini ko‘rsatadi. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) aytgan: "Ey musulmonlar, kim menga bir odamdan xabar berishi mumkin, u menga oilam haqida yomonlik qilganini yetkazdi, Allohga qasamki, men oilam haqida faqat yaxshi narsalar bilaman... Shunda Sa'd ibn Mu'oz turib: "Men, ey Rasululloh, sizni ayblamayman, agar u Awsdan bo‘lsa, men uning bo‘ynini kesaman, agar u Qaziylardan bo‘lsa, siz buyursangiz, biz sizning buyruqlaringizni bajaramiz..." degan. Bu hadis Sahih Buxorida 4: 1517 da keltirilgan. Sa'd ibn Mu'ozning bu so‘zi payg‘ambarimizni (s.a.v.) azoblaganlarni o‘ldirish ularning orasida ma'lum bo‘lganini va payg‘ambarimiz (s.a.v.) buni tasdiqlaganini ko‘rsatadi. Ibn Abbos (r.a.) aytgan: "Bir ko‘r odamning onasi payg‘ambarimizni (s.a.v.) haqorat qilardi va u uni to‘xtatishga harakat qilardi, lekin u to‘xtamasdi. Bir kuni u payg‘ambarimizni (s.a.v.) haqorat qilib, yomonlik qilganda, u pichoqni olib, uning qorniga qo‘yib, ustiga bosdi va uni o‘ldirdi. Ularning oyoqlari orasida bola paydo bo‘lib, u yerda qon bilan ifloslandi. Ertalab bu haqda payg‘ambarimizga (s.a.v.) xabar berishdi. U odamlarni to‘plab: "Kim buni qilgan bo‘lsa, men bilan haqiqatan ham haqim bor, o‘rningdan tur, dedi. Shunda ko‘r odam turib, odamlar orasidan o‘tib, payg‘ambarimiz (s.a.v.) oldida o‘tirib: "Ey Rasululloh, men uning egasiman, u sizni haqorat qilardi, men uni to‘xtatishga harakat qilardim, lekin u to‘xtamasdi. Uning ikkita o‘g‘li bor edi, u menga do‘st edi. O‘tgan kechada u sizni haqorat qilib, men pichoqni olib, uning qorniga qo‘yib, ustiga bosdim va uni o‘ldirdim, dedi. Payg‘ambarimiz (s.a.v.): "E'tibor bering, uning qonini o‘ldirishga ruxsat berilmaydi," dedi. Bu hadis Abu Dovudda 2: 533, Mustadrakda 4: 394, Darqutniyda 3: 112, Katta Mu'jamda 11: 351, Katta Bayhqi sunnatida 7: 60, Qurtubi tafsirida 8: 76 keltirilgan. Murtadni o‘ldirish, ijmo bilan tasdiqlangan, va ko‘plab dalillar mavjud, jumladan, payg‘ambarimiz (s.a.v.)ning: "Kim diniy o‘zgarish qilsa, o‘ldiringlar," degan so‘zlari [Muwatta 3: 324, Sahih Buxori 6: 2537]. Haqorat qiluvchi murtad, diniy o‘zgarish qilgan kishi hisoblanadi, shuningdek, Valiyning ogohlantirishlarida 1: 294-296 da keltirilgan. Agar keyinchalik tavba qilsa, uning tavbasi qabul qilinadi; chunki imomlarning ko‘pchiligi murtadning tavbasini qabul qilishda birlashgan va uni islom bilan o‘ldirishdan saqlanishga ruxsat berilgan. Chunki payg‘ambarimizni (s.a.v.) haqorat qilgan kishi o‘ldirilishi sababi kofirlikdir, nafaqat haqorat qilish. Haqorat qilish kofirlikning maxsus bir turi bo‘lib, "Kim diniy o‘zgarish qilsa, o‘ldiringlar," degan umumiy qoidaga kiradi. O‘ldirishdan maqsad, agar u diniy o‘zgarish qilsa, u islomga kirsa, o‘ldirish sababi yo‘qoladi.