Fjala e Tij, i Lartësuar qoftë: (Prandaj, ktheje fytyrën tënde drejt xhamisë së shenjtë, dhe kudo që të jeni, kthejeni fytyrën tuaj drejt saj) El-Bekare: 144, dhe përmendja e xhamisë së shenjtë në Kuran pa përmendur Kaben, është një dëshmi se është e detyrueshme të merret parasysh drejtimi dhe jo objekti. Dhe nga Ali ibn Jahja el-Zurqi nga babai i tij nga xhaxhai i tij, tha: ((Ishim me Pejgamberin e Allahut, paqja qoftë mbi të, kur hyri një njeri në xhami dhe u lut, dhe Pejgamberi e shikonte atë pa e ndjerë, pastaj ai u kthye dhe erdhi te Pejgamberi dhe i tha selam, pastaj ai tha: Kthehu dhe lute, sepse nuk ke lutur, ai tha: Nuk e di, tha në lutjen e dytë apo të tretë, tha: Për Atë që të dërgoi ty librin, unë kam bërë përpjekje, më mëso dhe më trego, tha: Kur dëshiron të lutesh, bëj abdes dhe bëje abdesin mirë, pastaj qëndro dhe drejtohu nga kibla, pastaj thirr Allahu Akbar, pastaj lexoni, pastaj përkuluni derisa të qetësoheni duke u përkulur, pastaj ngrihuni derisa të qëndroni drejt, pastaj bëni sexhde derisa të qetësoheni duke u sexhduar, pastaj ngrihuni derisa të qetësoheni duke u ulur, pastaj bëni sexhde derisa të qetësoheni duke u sexhduar, dhe kur ta bësh këtë, ke përfunduar namazin tënd dhe çfarëdo që të mungojë nga ajo, atëherë e ke munguar namazin tënd)), në Sunen e Nesait të Madhe 1: 220, dhe nga Ebu Hurejra në Sunen e Ibn Maxhe 1: 336, sepse Pejgamberi, paqja qoftë mbi të, kur e mësoi beduinin rregullat e namazit, e urdhëroi atë që të drejtohej nga kibla, dhe juristët e kanë marrë këtë hadith si një detyrim për atë që është përmendur në të, qoftë ajo që bëhet në namaz apo jashtë tij; sepse është urdhëruar, dhe urdhri është për detyrim, dhe për mosdetyrimin e asaj që nuk është përmendur në namaz; sepse vendi është vend mësimi të namazit dhe njohjes së rregullave të tij, dhe kjo kërkon që detyrimet të kufizohen në atë që është përmendur në të; që të mos ndodhë vonesa e shpjegimit nga koha e nevojës, sepse kjo nuk lejohet. Shih: Meraki el-Falah fq. 212-213.