Them dhe me ndihmën e Zotit: Ai që filloi namazin e xhenazes ose të festës me tejemum nga frika se do t'i ikte namazi për shkak të angazhimit me abdes, dhe pastaj bëri hadeth, ai ka të drejtë të bëjë tejemum për të vazhduar namazin. Po ashtu, nëse friksohet se do t'i ikte namazi i xhenazes ose i festës që në fillim, ai lejohet të bëjë tejemum dhe të fillojë atë; sepse ajo nuk kryhet veçmas, madje edhe nëse filloi me abdes dhe pastaj e zuri hadethi, dhe friksohet se nëse shkon të bëjë abdes do t'i ikë namazi, ai lejohet të bëjë tejemum; sepse frika e humbjes mbetet; sepse është një ditë e ngarkuar dhe ndoshta do t'i ndodhte diçka që do ta prishte namazin e tij. E ka thënë Ibn Abasi : «Nëse friksohesh se do t'i ikë xhenaza dhe je pa abdes, bëj tejemum dhe falu», në Musannef të Ibn Abit Shejbes 2: 497, dhe njerëzit e tij janë njerëzit e Muslimit përveç Al-Mugires, i cili është i pranuar, siç është në I'la' as-Sunan 1: 300, dhe Nisbet ar-Rajë 1: 157. Dhe nga Ibn Omeri : «I sollën një xhenaze, dhe ai ishte pa abdes, bëri tejemum dhe pastaj falë», e ka transmetuar Al-Bajheki në Al-Ma'rifah. Shiko: I'la' as-Sunan 1: 301, dhe Hediya Al-Alaiya fq. 34, dhe Allahu e di më mirë.