Të them dhe me ndihmën e Zotit: rregulli është: se çdo ndotësi që del nga trupi i njeriut të gjallë, e prish abdesin, nëse arrin në një vend që duhet të lahet, qoftë në abdes ose në ghusl. Kuptimi është se është një ndotësi që ka arritur në një vend ku e ndjek ligji i pastrimit, kështu që ishte një ndodhi: siç është ndotësja nga rruga; dhe kjo sepse ligji është për atë që del dhe jo për atë që e nxjerr. Dëshmia është: ajo që e ka sjellë Daruqutni në Sunanet e tij nga Ebu Saidi el-Hudri  e ngritur: "Nëse ndonjë prej jush vjell gjatë namazit të tij ose e nxjerr, le të largohet, le të bëjë abdes, dhe le të vazhdojë namazin e tij sa nuk flet." Dhe ajo që e ka sjellë Daruqutni në Sunanet e tij, nga Temimi el-Dari  e ngritur: "Abdesi nga çdo gjak që rrjedh." Dhe ka ardhur një hadith nga Buhariu nga Aisha, radijallahu anha: "Fëmija Fatime, bija e Ebu Hubejshit, erdhi te ai, salallahu alejhi ue selem, dhe tha: O i Dërguar i Zotit, unë jam një grua që kam gjak të zakonshëm dhe nuk pastrohem, a duhet të lë namazin? Ai tha: Jo, ajo është vetëm një venë dhe nuk është menstruacion, kur të vijë menstruacioni, lë namazin, dhe kur të përfundojë, laji gjakun nga vetja. Hishami ibn Urua tha: Babai im tha: Pastaj bëj abdes për çdo namaz deri sa të vijë ajo kohë." Kasani tha në el-Bedai 1: 24: "Dhe lajmet në këtë kapitull kanë ardhur në formë të shumtë, deri sa është transmetuar nga dhjetë sahabë që kanë thënë si mendimi ynë." Shih: el-Mebsut, 1: 76, dhe Tebyin el-Hakika, 1: 7-8, dhe el-Ihtijar, 1: 14-15, dhe Allahu e di më mirë.