Së pari: Wudu në gjuhë: nga wudaa: është pastërtia, bukuria dhe pastërtia, dhe nga kjo është thënia e tij, paqja dhe bekimi qoftë mbi të: ((Barka e ushqimit është wudu para tij dhe wudu pas tij)), në Xhaminë e Tirmidhit 4: 281, dhe në Mustadrak 3: 699, dhe Sunanet e Ebu Davudit 3: 345, dhe Musned e Ahmetit 5: 441: do të thotë wudu gjuhësor, që është larja. Shih: Talebet e talebëve fq. 4-5. Së dyti: Wudu sipas ligjit: është larja dhe fshirja në anët e caktuara; për shkak të thënies së Tij, të Lartësuarit: (O ju që keni besuar, kur të ngjiteni për në namaz, lajini fytyrat tuaja dhe duarët tuaj deri te kyçet dhe fshini me kokat tuaja dhe këmbët tuaja deri te kyçet...) El-Maide: 6; pasi Ai urdhëroi, të Lartësuarit, për larjen e tre anëve – fytyrën, duarët dhe këmbët – dhe fshirjen e kokës. Larja: është derdhja e lëngut mbi vendin. Fshirja: është prekja. Shih: Zgjedhja 1: 12, dhe Beda' 1: 3, dhe Hëshia e Isamit 6/1, dhe Hyrja në kujdes 1: 41.