Them dhe me ndihmën e Allahut: Është sunet të përmendet emri i Allahut në fillim të abdesit; nga Ebu Hurejra , tha : «Nuk ka namaz për atë që nuk ka abdes, dhe nuk ka abdes për atë që nuk e përmend emrin e Allahut mbi të», në Mustadrak 1: 246, dhe e ka saktësuar, dhe hadithet e zgjedhura 1: 303, dhe Xhamiu i Tirmidhiut 1: 38, dhe Sunanet e vogla 1: 82. Dhe nga Ebu Said el-Hudri  tha : «Nuk ka abdes për atë që nuk e përmend emrin e Allahut mbi të», në Sunanet e Darimit 1: 187, dhe Musned e Abdit bin Hamid 1: 285. Qëllimi i tij është mohimi i virtytit dhe përsosmërisë: siç është në thënien e tij : «Nuk është besimtar ai që fle i ngopur ndërsa fqinjit të tij i ka uri», e ka nxjerrë Hakimi në "Mustadrak" 4/184. Sepse nuk ka pasur qëllim që të thotë se ai ka dalë në mosbesim me këtë, por ka dashur të thotë se ai nuk është në nivelet më të larta të besimit, kështu që këtu, nuk ka dashur të thotë se ai nuk është me abdes që e nxjerr nga ndotja, por ka dashur të thotë se ai nuk është me abdes të plotë, dhe ky është abdesi për të cilin vjen shpërblimi. Këtë e mbështet ajo që e ka nxjerrë Darakutni nga Ibn Umeri, Allahu qoftë i kënaqur me të dy, të ngritur: «Kush bën abdes dhe përmend emrin e Allahut mbi abdesin e tij, ai është i pastër për trupin e tij, dhe kush bën abdes dhe nuk e përmend emrin e Allahut mbi abdesin e tij, ai është i pastër për anët e tij». Dhe ne e kemi marrë këtë; për t'u ruajtur nga abrogimi i librit me një lajm të vetëm, sepse shprehja në ajetin e abdesit, kërkon që pastërtia të ndodhë pa përmendjen; për shkak të realizimit të larjes dhe fshirjes. Shiko: Binaja 1: 133, dhe Durr el-Mukhtar 1: 74. Dhe Marakij el-Falah fq. 104, dhe Durrar el-Hukam 1: 10, dhe Vekaja fq. 80, dhe Allahu e di më mirë.