Unë them me ndihmën e Zotit: Së pari: Koha e namazit të sabahut: fillon nga agimi i vërtetë që përhapet në horizont - dhe quhet agimi i sinqertë - deri në lindjen e diellit. Ka dy lloje agimesh: i rremë - që arabët e quajnë bishti i ujkut - që është bardhësia që duket në qiell në gjatësi dhe pas saj vjen errësira, dhe agimi i sinqertë: që është bardhësia e përhapur në horizont. Së dyti: Koha e namazit të drekës: fillon nga zhvendosja e diellit deri në arritjen e hijes së çdo gjëje dy herë përveç hijes së zhvendosjes - që është hija që është për gjërat në kohën e zhvendosjes së diellit. Së treti: Koha e namazit të ikindisë: fillon nga fundi i kohës së drekës deri në perëndimin e diellit, dhe konsiderohet perëndimi i diellit rënia e diskun e diellit, kjo është e dukshme në shkretëtirë, ndërsa në ndërtesa dhe majat e maleve - domethënë majat e tyre - kur nuk shihet asgjë nga rrezet e saj në skajet e ndërtesave dhe majat e maleve, dhe kur errësira vjen nga lindja. Së katërti: Koha e namazit të akshamit: fillon nga perëndimi deri në zhdukjen e shafakut, që është e kuqja sipas Ebu Jusufit dhe Muhamedit në fetvan e dhënë, dhe sipas Ebu Hanifes shafaku është bardhësia, që është e hollë e kuqja dhe nuk vonohet nga e kuqja përveç pak sa vonohet lindja e së kuqes nga bardhësia në agim; kjo sepse jacija ndodh në natën e plotë dhe nuk hyn sa kohë që bardhësia mbetet; sepse është nga efektet e ditës, dhe për këtë arsye del me lindjen e bardhësisë që ndërpritet nga agimi. Së pesti: Koha e namazit të jacisë dhe vitrit: fillon nga zhdukja e shafakut deri në lindjen e agimit, dhe vitri nuk paraqitet para jacisë; për shkak të detyrimit të renditjes, jo sepse koha e vitrit nuk ka hyrë. Shiko: Hashia e Tahtavit mbi Dur el-Muhtar 1: 173, dhe Zoti e di më mirë.