Prishet namazi nga fjalët në mënyrë absolute, qoftë qëllimisht apo pavëmendshëm; sepse kryerja e asaj që nuk është e përshtatshme në namaz e prish atë, qoftë qëllimisht apo nga harresa, pak apo shumë: si ngrënia dhe pirja; nga Muavija ibn Hakim, Allahu qoftë i kënaqur me të, tha se Profeti ﷺ: ((Namazi nuk pranon asgjë nga fjalët e njerëzve, është vetëm tesbih, tekbir dhe lexim i Kuranit)), në Sahih Muslim 1: 381, dhe Sahih Ibn Khuzayma 2: 35, dhe Sahih Ibn Hibban 6: 23. Nga Zejd ibn Erkam, Allahu qoftë i kënaqur me të, tha: ((Ne flisnim në namaz, njeriu i fliste shokut të tij që ishte pranë tij në namaz derisa zbriti: (Dhe qëndroni për Allahun me përkushtim) El-Bekare: nga ajeti 238, dhe na u urdhërua të heshtim dhe na u ndalua të flasim)), në Sahih Muslim 1: 383. Shiko: El-Bahr 2: 8-9, dhe Fath Bab el-Inaje 1: 301, dhe Red el-Muhtar 1: 414.