Thërras dhe me ndihmën e Zotit: Ibn Sa'di në klasat e tij thotë: «Na informoi Muhamedi ibn Omeri, tha: Më tregoi Ibrahimi ibn Muhamedi ibn Ebi Musai nga Davudi ibn el-Husaini nga Ebi Ghitfani ibn Tarifi nga Ibni Abasi , se kur iu zbrit shpallja Profetit  në Hira, ai qëndroi disa ditë pa e parë Xhibrilin alejhis-selam, dhe u trishtua shumë, saqë shkonte herë në Thubir dhe herë në Hira; donte të hidhej prej atyre maleve. Ndërsa Profeti  ishte duke shkuar drejt ndonjë prej atyre maleve, dëgjoi një zë nga qielli, dhe Profeti  u ndal nga zëri, pastaj ngriti kokën: e pa Xhibrilin në një karrige midis qiellit dhe tokës, ulur mbi të, duke thënë: O Muhamed, ti je me të vërtetë i Dërguari i Zotit, dhe unë jam Xhibril». Ky hadith ka ardhur nga rruga e Muhamedit ibn Omer el-Vakidit, dhe është e njohur për dijetarët e kritikës dhe vlerësimit se Vakidi është lënë pas dore në transmetimin e haditheve, sepse imam Buhariu tha për të në librin e të dobëtve: «I lënë pas dore në transmetim», ashtu siç e gjykoi hafizi Ibn Haxhër në «Tehzib» dhe të tjerë. Pra, historia e vetëvrasjes nga i dashuri - paqja qoftë mbi të - nuk është e vërtetuar.