Unë them dhe me ndihmën e Zotit: dhënia e dëshmisë nuk konsiderohet një arsyetim i mjaftueshëm për daljen e atij që bën itikaf, sepse nëse kalon një pjesë e kohës në daljen e tij nga itikafi pa një arsyetim, madje edhe nëse është harruar, atëherë prish itikafin e tij të detyrueshëm, i cili është i premtuar dhe ai duhet ta kompensojë atë, ndryshe nga dalja për nevojat e njeriut; sepse ato janë të njohura dhe për këtë arsye përjashtohen. Ndërsa në itikafin e vitit të konfirmuar dhe të preferuar, ai përfundon me daljen e tij pa një arsyetim. Shih: Tebyin 1: 351, dhe Allahu e di më mirë.