Unë them dhe me ndihmën e Allahut: Së pari: nga Kur'ani i Shenjtë: Allahu i Madhëruar tha: {Dhe mos i afroheni atyre ndërsa jeni të tërhequr në xhami} El-Bekare: 187, kështu që lidhja me xhamitë e caktuara për afërsi dhe braktisja e marrëdhënieve të lejuara për këtë arsye është një dëshmi se i'tikafi është një afrim. Së dyti: nga Suneti: nga Ibn Umeri, Allahu qoftë i kënaqur me të dy, tha: «Profeti r ishte duke i'tikaf në dhjetë ditët e fundit të Ramazanit» në Sahih Muslim 2: 830. Dhe nga Aisha, Allahu qoftë i kënaqur me të, tha: «Profeti r bënte i'tikaf në dhjetë ditët e fundit të Ramazanit» në Sahih Bukhari 2: 715, dhe Sahih Muslim 2: 830. Imam Zahri, Allahu e mëshiroftë, tha: ((Çudi me njerëzit si e braktisën i'tikafin ndërsa Profeti r e bënte atë dhe e linte, dhe nuk e la i'tikafin deri sa u mor)). Së treti: nga e arsyeshmja: Në i'tikaf ka një zbrazje të zemrës nga çështjet e botës, dorëzim të vetes ndaj Krijuesit të saj, dhe mbrojtje në një fortesë të fortë, dhe qëndrim pranë Shtëpisë së Allahut të Lartësuar. Tha Ata: ((Shembulli i atij që bën i'tikaf është si ai njeri që ka nevojë për një të madh dhe qëndron para derës së tij, dhe thotë: nuk do të largohem deri sa të përfundojë nevoja ime, dhe ai që bën i'tikaf qëndron në Shtëpinë e Allahut të Lartësuar dhe thotë: nuk do të largohem deri sa të më falë, kështu që ai është puna më e nderuar nëse është me sinqeritet)), shiko: El-Mebsut 3: 115, El-Tebyin 1: 348, El-Mebsut 3: 115, dhe Fath al-Bari 4: 285, dhe Allahu e di më mirë.