Pyetje
A janë pore e lëkurës nga daljet e konsiderueshme në agjërim?
Përgjigje
Mosha e lëkurës nuk konsiderohet si një nga hapësirat e konsiderueshme; sepse nga Aisha, Allahu qoftë i kënaqur me të, thotë: ((Profeti, paqja qoftë mbi të, e arrinte agimin në Ramazan pa ëndërr, dhe merrej me abdes dhe agjëronte)), në Sahih Bukhari 2: 681, dhe Sahih Muslim 2: 780. Nëse do të ishte hapësirë e konsiderueshme, Profeti, paqja qoftë mbi të, nuk do të merrej me abdes ndërsa ishte agjërues. Dhe nga Abu Bakr ibn Abdurrahman nga disa shokë të Profetit, paqja qoftë mbi të, thotë: ((Kam parë Profetin, paqja qoftë mbi të, në "Al-'Araj" duke derdhur ujë mbi kokën e tij ndërsa ishte agjërues nga etja ose nga nxehtësia)), në Sunan Abu Dawood 2: 307, dhe Mustadrak 1: 598, dhe Sunan Al-Bayhaqi të madh 4: 263, dhe Shpjegimi i kuptimeve të haditheve 2: 66. Kështu del:
A. Nëse agjëruesi merret me abdes në ujë të ftohtë, agjërimi i tij nuk prishët, madje edhe nëse ndjen ftohje brenda tij; sepse hapësirat e lëkurës nuk janë të konsiderueshme sipas ligjit, siç është në Hediya Al-'Alaiya f. 160.
B. Nëse agjëruesi përdor yndyra dhe vajra për të lyer lëkurën dhe kokën gjatë ditës së Ramazanit, agjërimi i tij nuk prishët, dhe nuk është e papëlqyer për të; sepse ato hyjnë përmes hapësirave dhe janë nga hapësirat e pa konsiderueshme sipas ligjit, siç është në Tanwir Al-Absar dhe Rad Al-Muhtar 2: 98, dhe Bada'i Al-Sana'i 2: 106.
C. Nëse agjëruesi merr një injeksion "gjilpërë" gjatë ditës së Ramazanit, agjërimi i tij nuk prishët, qoftë injeksioni nën lëkurë: si injeksioni i insulinës, ose injeksion muskulor, ose venoz, ose në çdo vend të dukshëm të trupit; sepse një injeksion i tillë nuk dërgon asgjë në bark nga hapësirat e konsiderueshme sipas ligjit – si goja, hunda, veshët, anusi, organi i gruas, operacionet në kokë, operacionet në bark, dhe çarjet, nëse ato çojnë në barkun e konsiderueshëm -; nëse do të arrinte, do të arrinte vetëm përmes hapësirave, dhe ato nuk janë nga hapësirat e konsiderueshme, siç është në fetvat islamike nga Dar Al-Iftaa egjiptiane (1: 90), fetva e Muftit të Egjiptit Sheikh Muhammad Bekhit Al-Mut'i.
D. Nëse agjëruesi merr një mostër gjaku për të kryer analiza laboratorike ose për të dhuruar gjak gjatë ditës së Ramazanit, agjërimi i tij nuk prishët; sepse kjo procedurë nuk përfshin futjen e asgjëje në bark, dhe nuk prishët agjërimi përveç asaj që hyn; sepse siç thotë Ibn Abbas, Allahu qoftë i kënaqur me të: ((Agjërimi prishët nga ajo që hyn dhe jo nga ajo që del)); dhe sepse kjo është si hijama, dhe Profeti, paqja qoftë mbi të, ka bërë hijamë ndërsa ishte agjërues, por kjo është e papëlqyer për agjëruesin nëse nuk ka nevojë, sepse mund ta dobësojë atë nga agjërimi dhe ta prishë.