U namozga turib takbir aytishi kerak, so'ngra rukuga bormog'i lozim, to'g'ridan-to'g'ri rukuga o'tishi mumkin emas. Agar takbir aytganida, turishga yaqin bo'lsa, rukuga yaqin bo'lmasa, namozga kirishi to'g'ri, hatto rukuning takbiri uchun niyat qilsa ham, niyati bekor bo'ladi; chunki imomning rukuda bo'lishi uchun ikki marta takbir aytish shart emas. Agar rukuga turishga qaraganda yaqin bo'lsa, namozga kirishi to'g'ri emas; chunki takbirni turib yoki biroz egilib aytish shart, rukuga yaqin bo'lganida esa, bu shart bajarilmaydi. Qarang: Maroqi al-Falah, 217-bet.