Thërras dhe me ndihmën e Zotit: Të bësh tayammum ka pesë rregulla: Së pari: Tayammumi është i saktë pas hyrjes në kohën e namazit dhe para tij: sepse dheu është i pastër në mënyrë të përgjithshme; nga Ebu Dharr  tha : «Me siguri, dheu i pastër është abdest për muslimanin, edhe për dhjetë vjet – vite –; kur të gjejë ujë, le të prekë lëkurën e tij me ujë», në Sahih Ibn Hiban 4: 139, dhe në Musannaf Ibn Abi Shaiba 1: 144, dhe në Musned Ahmed 5: 146, dhe në Sunan Darqutni 1: 187, dhe në Sunan Bejheki të mëdha 1: 187, dhe e ka vërtetuar Ibn Kattan. Së dyti: Ai mund të falet me tayammum sa të dojë nga farzi dhe nafile: sepse hadithi: «Me siguri, dheu i pastër është abdest për muslimanin....», është i qartë se tayammumi është pastrim: pra, është pastrues si abdestimi, dhe e vërteton fjala e Allahut pas përmendjes së abdestit, larjes dhe tayammumit: {ALLAHU NUK DO TË JU BËJË TË VËSHTIRË, POR AI DO TË JU PASHTRIMI DHE TË PLOTËSOJË DHUNTINË E TIJ NDAJ JUSH, QË TË MUND TË JENI TË FALENDERUAR} El-Maida: 6, ku e përmend në kontekstin e mirënjohjes për abdestin, larjen dhe tayammumin të gjitha, është e qartë se tayammumi gjithashtu është pastrues si abdestimi dhe larja, kështu që të tre janë të përbashkët në këtë, dhe nëse nuk do të ishte kështu, do të përmendte pastrimin vetëm pas abdestit dhe larjes. Së treti: Tayammumi është i saktë për të pasur pas kërkimit të ujit nga ai që e ndalon: madje, nëse falet pas ndalimit dhe pastaj i jep ujë atij që e ndalon, tayammumi e humbet vlefshmërinë vetëm atëherë, dhe nuk e përsërit atë që ka falur. Së katërti: Tayammumi është i saktë për të nëse dyshon se e ndalon ai që ka ujë: dhe nuk është i saktë nëse dyshon se nuk e ndalon, nëse e kërkon; sepse ai kërkon në një vend ku ka mungesë uji, kështu që atëherë do të jetë zakonisht i disponueshëm. Së pesti: Është e rekomandueshme për atë që shpreson të gjejë ujë që e ka dyshimin se do ta gjejë atë, të vonojë namazin e tij deri në fund të kohës: por nëse falet me tayammum në fillim të kohës, pastaj gjen ujë dhe koha mbetet, nuk është e detyrueshme të përsërisë namazin, por nëse nuk shpreson për ujë, nuk e vonon namazin nga fillimi i kohës; sepse përfitimi i pritjes është mundësia e gjetjes së ujit, kështu që ai e kryen atë me të dyja pastrimet e plota, dhe këtu nuk ka pasur; nga Ali  tha: «Nëse një njeri është i papastër në udhëtim, le të shfrytëzojë atë që është midis tij dhe fundit të kohës, nëse nuk gjen ujë, le të bëjë tayammum dhe të falet», në Sunan Bejheki 1: 233. Shih: Shpjegimi i mbrojtjes fq. 112, dhe Deti i Qartë 1: 163-164, dhe Gjenia e Mustemli fq. 69, dhe Rruga e Kthimit 1: 167, dhe Allahu e di më mirë.