Kërkohet tre kushte për të: 1. Të dijë me zemër se po agjëron, kështu që kërkohet vendosmëri e zemrës për atë që dëshiron të bëjë nga agjërimi, ose njohja me zemër se po agjëron, dhe konsiderohet ngritja për sahur me qëllim agjërimi si qëllim, ndërsa shprehja e qëllimit është e preferuar, por nuk është kusht. Siç është në dhuratën alajie, fq. 155, dhe fetvat hindiane 1: 195. 2. Të dijë me zemër se cilin agjërim po bën, dhe kjo kërkohet vetëm për agjërimin që ka nevojë për caktim, që është çdo agjërim përveç agjërimit të Ramazanit, betimit të caktuar, dhe nafileve. 3. Të qëndrojë në të: nëse kthehet nga ajo që kishte ndërmend natën, nuk bëhet agjërues, dhe nëse e prish agjërimin nuk ka asgjë mbi të, dhe nëse kthehet për të rinovuar qëllimin në kohën e tij, agjërimi i tij është i saktë.