Them dhe me ndihmën e Zotit: pastrimi është sunet: nëse ndotja është më e vogël se sasia e një dirhemi, madje edhe nëse e lë pastrimin krejtësisht, lutja e tij është e lejueshme sipas nesh; për shkak të fjalëve të tij : «Kush pastron le të bëjë një herë, dhe kush e bën është mirë, dhe kush nuk e bën, nuk ka ndonjë pengesë», në Sahih Buhari 1: 72, dhe Sahih Muslim 1: 212, dhe Sahih Ibn Huzejme 1: 41, kështu që mohimi i pengesës në lënien e tij, tregon se nuk është e detyrueshme, ashtu siç tha ai : «Kush e bën ka bërë mirë, dhe kush nuk e bën, nuk ka pengesë», dhe diçka e tillë nuk thuhen për atë që është e detyrueshme. Shiko: Shpjegimi i hyrjes së Ebi Leith 94/b, dhe Beda'i as-Sanai 1/18, dhe Al-Ikhtiyar 1/48, dhe Zoti e di më mirë.