Көп жұмыс, намазды бұзатын, ол – оның қараушысы оның намаз оқымайтынын білетін жұмыс. Ал аз жұмыс, көп жұмыстың қарсысы, ол – кешірімді, және намазды бұзбайды; себебі оның түпнұсқасын болдырмау мүмкін емес; өйткені тірі адамда намазға жатпайтын қозғалыстар бар, сондықтан көп болмай, болдырмауға болатын шекке кірмеген жағдайда кешіріледі, сондықтан бұл жерде қасақана және ұмытшақтық бірдей; Әбу Қатаданың (Алла оған разы болсын) айтуынша: ((Пайғамбарымыз (с.а.с.) намаз оқып тұрғанда, Зейнептің қызы Умаманы (с.а.с.) және Әбу әл-Ғас ибн Рәбиді көтеріп тұратын. Ол тұрғанда оны көтеретін, сәждеге барған кезде оны қоятын)), Сахих Муслим 1: 385, Сахих Бухари 1: 193. Ал Айша (Алла оған разы болсын) былай деді: ((Мен Пайғамбарымыз (с.а.с.) алдында ұйықтайтынмын, менің аяқтарым оның қыбласында болатын, сәждеге барған кезде мені түртетін, мен аяғымды жинайтынмын, ол тұрған кезде мен оларды жайып жіберетінмін)), Сахих Бухари 1: 192, Сахих Муслим 1: 367, түрту – бұл саусақтардың ұшымен тигізу немесе қысу. Қараңыз: Шарх әл-Уқая 159-161 беттер, Тәбийин әл-Хақаиқ 1: 159-162.