Пайғамбарға (с.ғ.с.) мазақ ету – бұл ашық және анық кәпірлік. Алла Тағала айтты: (Егер олардан сұрасаң, олар: "Біз тек ойын-сауыққа кірістік" дейді. Сөйле: "Алла мен Оның аяттары және Оның елшісі туралы мазақ етіп жатырсыңдар ма?")[Тәубе:65]. Егер пайғамбарға (с.ғ.с.) тіл тигізсе, ол мұсылман болса, онда ол кәпір, және егер тәубе етпесе, оны өлтіру керек, бұл туралы ғалымдардың бірауыздан пікірі. Қазы Ийад: "Мұсылмандардың арасында пайғамбарды кемсітушіні өлтіру туралы бірауыздан келісім бар" деді. Ибн Мунзир: "Ғалымдардың қарапайым өкілдері пайғамбарға тіл тигізген адамды өлтіру керек деп бірауыздан келісті" деді. Бұған дәлел ретінде: Алла Тағаланың сөзі: (Алла мен Оның елшісін жәбірлейтіндер, Алла оларды дүниеде де, ақыретте де лағынеттейді және оларға қорлаушы азап дайындады... Олар лағынеттелген, қай жерде ұстаса, сол жерде өлтіріледі), Ахзаб:57-61. Бұл аяттар оның кәпірлігі мен өлтірілуін көрсетеді. Пайғамбар (с.ғ.с.) айтты: "Мұсылмандар, мені бір адамнан қорлағаны туралы хабар жетті, мен отбасым туралы тек жақсы нәрселерді білдім... Содан кейін Саад ибн Муаз тұрып: "Мен, уа, Алла елшісі, сені қорғаймын, егер ол Aws тайпасынан болса, мен оның мойнын кесемін, егер ол Хазраждан болса, сенің бұйрығыңды орындаймыз..." деді. Бұл хадис Сахих Бухариде 4:1517. Саад ибн Муаздың (р.а.) бұл сөзі пайғамбарға (с.ғ.с.) зиян тигізушіні өлтірудің оларға белгілі болғанын және пайғамбардың (с.ғ.с.) оны мақұлдағанын көрсетеді, ол: "Оны өлтіруге болмайды" деп айтқан жоқ. Ибн Аббас (р.а.) айтты: "Бір соқырдың анасы пайғамбарға (с.ғ.с.) тіл тигізіп, оған жаман сөздер айтатын, ол оны тоқтатуға тырысатын, бірақ ол тоқтамайтын. Бір түнде ол пайғамбарға (с.ғ.с.) тіл тигізіп, жаман сөздер айтты. Содан кейін ол пышақты алып, оны ішіне салып, оған сүйеніп, өлтірді. Оның аяғының арасында бала болды, және ол жерде қан болды. Таңертең бұл туралы пайғамбарға (с.ғ.с.) айтты, ол адамдарды жинап: "Кім менің құқықтарыма қатысты бұл істі жасағанын білсе, тұрып, куәлік берсін" деді. Содан кейін соқыр тұрып, адамдарды басып өтіп, пайғамбардың (с.ғ.с.) алдына отырды да: "Уа, Алла елшісі, мен оның иесі едім, ол сені жамандап, жаман сөздер айтатын, мен оны тоқтатуға тырыстым, бірақ ол тоқтамады. Менде одан екі ұл бар, олар маржандардай, және ол менің серігім болды. Кеше ол сені жамандап, жаман сөздер айтты, мен пышақты алып, оны ішіне салып, оған сүйеніп, өлтірдім" деді. Пайғамбар (с.ғ.с.) айтты: "Куә болыңыздар, оның қаны босқа кетті" деді. Бұл хадис Әбу Дәудтың Сунанында 2:533, Мұстадракта 4:394, Дарқутнидің Сунанында 3:112, Үлкен Мүжәммәлде 11:351, Үлкен Бейхақи Сунанында 7:60, Қортубидің Тәпсірінде 8:76. Себебі, кәпірді өлтіру туралы бірауыздан келісім бар, және бұл туралы көптеген мәтіндер бар, оның ішінде пайғамбардың (с.ғ.с.) сөзі: "Кім дінін өзгертсе, оны өлтіріңдер" (Муа'tта 3:324, Сахих Бухари 6:2537). Тіл тигізуші – дінін өзгертуші кәпір, бұл туралы Уалаяттарға ескерту 1:294-296. Бірақ егер ол кейін тәубе етсе, оның тәубесі қабылданады; өйткені имамдардың көпшілігі кәпірдің тәубесін қабылдауға келіседі, және ислам арқылы оны өлтіруден қорғауға болады; өйткені пайғамбарға (с.ғ.с.) тіл тигізушіні өлтірудің себебі – кәпірлік, тек тіл тигізу емес. Тіл тигізу – бұл кәпірліктің ерекше түрі, ол "Кім дінін өзгертсе, оны өлтіріңдер" деген жалпыға жатады. "Оны өлтіріңдер" дегені: егер ол дінін өзгертсе; егер исламды қабылдаса, өлтіру себебі жойылады.