Тәуелсіз әйелдің намаздағы әуреті - оның денесінің бәрі, тек беті, алақаны және табаны; әсіресе кедей әйелдер үшін оларды көрсету сынағы. Айша (Алла оған разы болсын) былай деді: Пайғамбар (с.а.с.): "Хайыздағы әйелдің намазы тек хижаабпен қабыл болады" деді. (Сахих Ибн Хиббан 4: 614, Мунтақа 1: 53, Сунан Әбу Дәуд 1: 173, Сунан Ибн Мәжа 1: 215, Муснад Ахмад 6: 150, Муснад Исхақ бин Рахуия 3: 687). Айша (Алла оған разы болсын) былай деді: "Асманың (Әбу Бәкірдің қызы) Пайғамбарға (с.а.с.) кіргенде, үстінде жұқа киім болды, Пайғамбар (с.а.с.) одан бет бұрып: "Әй, Асма, әйелдер хайызға жеткенде, тек мына және мына нәрселерін ғана көрсетуі тиіс" деді, және беті мен алақандарына нұсқады". (Сунан Әбу Дәуд 4: 62). Ол: "Бұл хабарды жеткізген Халид бин Дрик Айшаға жетпеген" деді. (Сунан әл-Бәйһақи 2: 226, Шааб әл-Имам 6: 165). Ибн әл-Қаттан әл-Фасидің "Көзқарас мәселелері" кітабында 60-бетте: "Бұл хадис әлсіз" деді. Пайғамбар (с.а.с.): "Мұхаррам әйел ниқаб кимеуі және қолғап киюі тиіс емес" деді. (Сахих Бухари 2: 653, Сахих Ибн Хузайма 4: 162, Мустадрак 1: 661). Егер бет пен алақандар әурет болса, оларды жасыруға тыйым салынар еді. Қараңыз: әл-Бахр әл-Раиқ 1: 284.