Біріншіден: намаздың басталуы мен ниетінің арасындағы шынайы немесе заңды салыстыру: шынайы салыстыру – бұл ниетті намаздың басталуымен араластыру, аралықта бөгде іс-әрекет болмай, байланысқа кедергі келтірмейтіндей: тамақ жеу, сусын ішу, сөйлесу және сол сияқты. Ал намазға және дәрет алуға бару – ниет пен намаздың басталуы арасындағы байланыстың кедергісі емес. Заңды салыстыру – бұл намазға кіріспестен бұрын ниетті намазға қою, бөгде іс-әрекетпен айналыспай, ниет пен намаздың басталуы арасындағы байланыстың кедергісі болмайтындай: тамақ жеу, сусын ішу, сөйлесу және сол сияқты: мысалы, дәрет алғанда, егер ол түскі намазды оқимын деп ниет етсе, бірақ ниеттен кейін бөгде іс-әрекетпен айналыспаса, намаз орнына жетіп, ниеті келмесе, оның бұрынғы ниетімен намазы дұрыс болады. Екіншіден: жүрегінде қандай намаз оқитынын білуі, егер сұралса: "Қай намазды оқисың?" деп, дереу жауап берсе, намазы дұрыс болады. Ниетті айту міндетті емес, бірақ ол ұсынылады; себебі, ниетті еске түсіру үшін; уақыттың өзгеруі мен кейінгі ұрпақтарда жүректердің көп алаңдаушылығы. Үшіншіден: міндетті және парыз намазда ниетті нақтылау: бұзылған нәпіл, уәде, витр, тауаптың екі рәкәғаты, және екі мейрам; намаздың себептері әртүрлі болғандықтан, нақтылау қажет, ал нәпілде ниетті нақтылау міндетті емес. Қараңыз: Ибн ал-Имадтың Хидаясы, 456-бет; Әл-Дәр Мухтар, 1: 415; Нәфий әл-Муфти, 237-бет; Әл-Марақи, 217-бет; Әл-Тахтауидің Хашиясы, 217-бет.