Men aytaman va Allohning yordami bilan: namozni tark etuvchi ikki holatda bo'ladi: birinchisi, uni inkor qilib yoki dangasalik bilan tark etishi. Birinchi holat: namozni inkor qilib tark etuvchi kishi: u kofir hisoblanadi; chunki namoz, dalil bilan isbotlangan farzdir. Farzni inkor etuvchi esa kofirdir. Ikkinchi holat: namozni qasddan, beparvolik bilan tark etuvchi: u fasikdir va namoz o'qiguncha hibsga olinadi; chunki u qulning haqqi uchun hibsga olinadi, Allohning haqqi esa yanada muhimdir. Buning dalili: Abodah roziyallohu anhudan rivoyat qilingan: Rasululloh sallallohu alayhi va sallam aytgan: ((Beshta namozni Alloh o'z bandalariga farz qildi, kim ularni to'liq ado etib, ularning haqqiga beparvo bo'lmasa, Allohning huzurida unga jannatga kirish uchun ahd beriladi, kim ularni beparvo bo'lib, ularning haqqini qoldirsa, Allohning huzurida unga ahd berilmaydi, agar xohlasa azoblaydi, agar xohlasa, marhamat qiladi)), bu Ibn Hibbonning sahihida 5: 23, tanlangan hadislar 8: 365, Abu Dovudning sunnatlarida 2: 62, Nasaiyning katta sunnatlarida 1: 142, Mujtaba 1: 230, Ibn Majaning sunnatlarida 1: 449, Muwatta 1: 123, va boshqa rivoyatda: ((Kim u bilan birga bo'lsa, ularning hech birini yo'qotmasa, u bilan Allohning huzurida jannatga kirish uchun ahd bor, kim u bilan birga bo'lsa va ularning biror narsasini beparvo qilib yo'qotgan bo'lsa, u bilan ahd yo'q, agar xohlasa azoblaydi, agar xohlasa, kechirim qiladi)), bu Ahmadning Musnadida 5: 322, va Muqaddas asarlar 4: 194. K'ab ibn Ajra roziyallohu anhudan: ((Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bizga masjidda chiqdi, bizdan yettita edik, uchta arab va to'rt nafar qullarimizdan, u: Sizni bu yerda nima ushlab turibdi? - deb so'radi. Biz: namoz, dedik. U: So'ngra barmog'i bilan yerga ko'rsatdi, keyin bir muddat pastga qarab turdi, so'ngra bizga qarab: Siz bilasizmi, Rabbingiz nima deydi? - dedi. Biz: Alloh va Uning Rasulidan yaxshiroq bilamiz, dedik. U: U, kim namozni o'z vaqtida o'qisa va uning hududini saqlasa, Alloh huzurida unga jannatga kirish uchun ahd bor, kim namozni o'z vaqtida o'qimasa va uning hududini saqlamasa, u bilan men uchun ahd yo'q, agar xohlasa, uni do'zaxga kiritaman, agar xohlasa, jannatga kiritaman)). Bu Muqaddas asarlar 4: 200, Darimi sunnatlarida 1: 303, Abdul ibn Hamidning Musnadida 1: 145. Imam Tohavi Muqaddas asarlar 4: 201 da aytadi: ((Ularning har ikkisida: Agar xohlasa, jannatga kiritadi, degan gap bor, bu shuni ko'rsatadiki, u buni islomdan chiqarib, murtad qilib qo'ymaydi; chunki Alloh, ulug' va muazzam, O'ziga shirk qilganlarni jannatga kiritmaydi; chunki U ta'olo aytadi: (Albatta, kim Allohga shirk qilsa, Alloh uning jannatini harom qiladi) Maida: 73, va uni kechirmaydi; chunki U ta'olo aytadi: (Albatta, Alloh O'ziga shirk qilinishini kechirmaydi va O'zidan boshqa narsalarni xohlagan kishi uchun kechirishni xohlaydi) Nisa: 48)). Bu esa qiyos bilan to'g'ri; chunki Allohning bandalariga farzlari maxsus vaqtlar ichida: beshta namoz, Ramazon oyini ro'za tutish, va Ramazon oyini qasddan ro'zadan qochib tark etgan kishi, u farzini inkor qilmasa, kofir bo'lmaydi va islomdan murtad bo'lmaydi, shuning uchun namozni tark etuvchi ham shundaydir, vaqt o'tib ketguncha, uni inkor qilmasdan va kofir bo'lmasdan, shunday qilib, u murtad bo'lmaydi va islomdan chiqmaydi. Qarang: Muqaddas asarlar 4: 206, Tanvir al-Absor va Dar al-Mukhtar 1: 235, Alloh yaxshiroq biladi.