Thërras dhe me ndihmën e Zotit: duhet të fshihet mbështjellësi në vend që të lahet anët e sëmura ose të fshihen, nëse nuk fshihet mbi të, nuk është e saktë abdestimi i tij; për shkak të asaj që transmeton Thuban  tha: «Profeti Muhammad  dërgoi një grup dhe ata u goditën nga të ftohtit, kur u kthyen te Profeti Muhammad , ai u urdhëroi që të fshihen mbi mbështjellësat dhe çorapët», dhe ky është mendimi i dy shokëve dhe mbi të është fatwa. E tha Ebu Hanife: ai është mëkatar për lënien e tij vetëm me qëndrimin e abdestit të tij të saktë, dhe është transmetuar se ai u kthye në mendimin e dy shokëve, dhe nga Aliu ibn Ebi Talibi  tha: «Njëra nga duar më u thye, kështu që e pashë Profetin  dhe ai më urdhëroi të fshihesha mbi mbështjellësat», në Sunen e Ibn Maxhe 1: 215, dhe Musned e Rabi 1: 62, dhe Sunen e Bejheki të madh 1: 229, dhe Sunen e Darakutni 1: 226. Dhe nga Xhabiri  tha: «Dola në një udhëtim dhe një gur goditi një nga ne dhe e lëndoi në kokë, pastaj ai u ndje i papastër dhe u tha shokëve të tij: A keni ndonjë leje për t'u bërë tayammum? Ata thanë: Ne nuk gjejmë ndonjë leje për ty ndërsa ti ke mundësi për ujë, kështu që lahu dhe vdiq, dhe kur u kthyem te Profeti  e informuam për këtë. Ai tha: E vranë, i vrau Allahu, a nuk pyetën kur nuk dinin, sepse shërimi i heshtjes është pyetja, mjaftonte që ai të bënte tayammum dhe të vendoste ose të lidhte mbi plagën e tij një copë dhe pastaj të fshihte mbi të dhe të lahej me pjesën tjetër të trupit të tij», në Sunen e Ebu Davud 1: 93, dhe Sunen e Bejheki të madh 1: 277, dhe Sunen e Darakutni 1: 189. Dhe nga Ebu Umame : «Kur ai e goditi  Ibn Qumë, ditën e Uhudit, pashë Profetin Muhammad kur bëri abdest, ai e hoqi nga mbështjellësi i tij dhe fshiu mbi të me abdest», në Musned e Shami 1: 262. Dhe sepse vështirësia në këtë është më e madhe se vështirësia në heqjen e çorapëve, kështu që ishte më e përshtatshme me ligjin e fshirjes. Shih: Shpjegimi i mbrojtjes fq. 119, dhe Fundi i dëshirës fq. 401, dhe Allahu e di më mirë.