Nuk lejohet që muezzini të heqë ndonjë shkronjë nga fjalët e ezanit, as të shtojë ndonjë shkronjë në mes të tij, ashtu siç nuk lejohet të heqë ose të shtojë nga mënyrat e shkronjave: si lëvizjet dhe qetësitë dhe zgjatjet e tjera; për të përmirësuar zërin, por përmirësimi i thjeshtë i zërit pa ndryshimin e fjalëve është i mirë; sepse Yahiya el-Bekai, Allahu e mëshiroftë, tha se një njeri i tha Ibn Umerit: "Unë të dua për Allahun", Ibn Umeri tha: "Por unë të urrej për Allahun", ai tha: "Pse?", ai tha: "Sepse ti e ndihmon ezanin tënd dhe merr për të një shpërblim", në el-Mu'xham el-Kebir 12: 264, dhe në Musannef Abdur-Razak 1: 481, që do të thotë melodia, ndërsa theksimi nuk ka ndonjë problem; sepse është një nga dy gjuhët. Shiko: Shpjegimi i Vaksit fq. 140.