Иә, рұқсат етілген; өйткені нәзір оразаның парыз болуының себебі нәзірдің өзі және ол бар. Уақыт шектеуі тек кешіктіруге мүмкіндік беретін жеңілдік болып табылады, сондықтан егер асығыс болса, олар уақыт шегінен бас тартуда жақсы әрекет жасады және бұл рұқсат етілген. Бірақ, рәжәп айы келгенде ораза ұстауды кейінге қалдыруға болмайтындықтан, кешіктірілмей орындалуы керек парыз амалға айналады. Бұл шартқа байланысты ант беруден өзгеше; шарт орындалмай тұрып ораза ұстау жеткіліксіз. Мысалы: «Егер Алла менің науқасыма шипа берсе, немесе анау-мынау қайтып келсе, мен бір ай ораза ұстауға нәзірім бар» десе, уақыт шартты, ал шарт орындалмаса, парыз емес. Шарт орындалмай тұрып орындаса, парыздың себебі, яғни нәзірдің болмауына байланысты нәпіл ораза болады. Демек, оны шарттан бұрын орындауға болмайды, өйткені бұл міндеттен бұрын және міндеттеменің себебі болмай тұрып орындау әрекеті болар еді. Бұл шарт болғаннан кейін орындалуы міндетті шарт болғандықтан, ант бұзғанға дейін кәффаратқа тыйым салуға ұқсас. Қараңыз: Әл-Хадия әл-Алайя б. 152, және Бада’и ас-Сана’и 5: 93-94.