Мен айтамын, Алланың көмегімен: Тейәммумға бес үкім қатысты: Біріншіден: Намаз уақыты кіргеннен кейін және одан бұрын тейәммум жасау дұрыс; өйткені топырақ таза. Әбу Зардан (р.а.) былай деп айтылған: «Таза топырақ – мұсылманның дәрет алуы, тіпті он жыл бойы болса да. Егер су тапса, терісіне су тигізсін», – деп Пайғамбар (с.а.с.) айтты. Бұл хадис «Сахих Ибн Хиббан» 4: 139, «Мусаннаф Ибн Әбу Шейба» 1: 144, «Муснад Ахмад» 5: 146, «Сунан Дарқутни» 1: 187, «Сунан әл-Бәйһақи» 1: 187, Ибн әл-Қаттан оны растады. Екіншіден: Тейәммуммен қалағанынша парыз бен нәпіл намазын оқи алады; өйткені «Таза топырақ – мұсылманның дәрет алуы...» деген хадис, тейәммумның тазартушы екендігін анық көрсетеді: яғни, дәрет сияқты тазартушы. Алла Тағала дәрет, жуу және тейәммумды еске алғанда: {Алла сендерге қиыншылық жасауды қаламайды, бірақ сендерді тазартуды және нығметін толықтыруды қалайды, бәлкім, сендер шүкір етесіңдер} (Мәида: 6) деп айтқан. Мұнда дәрет, жуу және тейәммумның барлығын еске алғаны анық, сондықтан тейәммум да дәрет пен жуу сияқты тазартушы. Үшіншіден: Егер су сұрағаннан кейін, бірақ оған су бермесе, тейәммум жасау дұрыс; егер намаз оқығаннан кейін су берілсе, тек сол уақытта тейәммум бұзылады, бірақ бұрын оқыған намазын қайталамайды. Төртіншіден: Егер су бар екендігіне сенімді болса, бірақ су бермесе, тейәммум жасау дұрыс; егер су берілмейтініне сенімді болса, оны сұрау дұрыс емес; өйткені су тапшы жерде сұрау жасалса, ол кезде су әдетте қолжетімді болады. Бесіншіден: Су табу мүмкіндігі бар адамға намазын соңғы уақытқа дейін кешіктіру ұсынылады; бірақ егер ол тейәммуммен намазын бірінші уақытта оқыса, сосын су тапса, уақыт қалған болса, намазын қайталауы міндетті емес. Егер су табылатынына сенбесе, намазын бірінші уақыттан кешіктірмейді; өйткені күту пайдасы – су табу мүмкіндігі, ол толық тазартулармен орындауы керек, ал бұл жағдайда ол жоқ; Әли (р.а.) былай деді: «Егер адам сапарда жыныстық қатынасқа түссе, соңғы уақытқа дейін күтуі керек. Егер су таппаса, тейәммум жасап, намазын оқиды», – деп «Сунан әл-Бәйһақи» 1: 233-те айтылған. Қараңыз: «Шарх әл-Уқая» 112-бет, «Бахр әл-Раиқ» 1: 163-164, «Ғиния әл-Мустамли» 69-бет, «Радд әл-Мухтар» 1: 167, Алла жақсырақ біледі.