Misvakni og‘iz chayqashda yoki undan oldin ishlatish sunnatdir; bu orqali Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi va sallamning: ((Misvak bilan namoz o‘qish, misvaksiz namoz o‘qishdan yetmish barobar afzal)) degan hadisi keltiriladi. Bu hadis Ahmad, Bazzor, Abu Ya’la, Ibn Xuzayma va Hakimdan Aisha orqali rivoyat qilingan. Misvakni tahoratda ishlatish orqali bu fazilatga erishiladi, shuning uchun tahorat bilan o‘qilgan har bir namozda bu fazilat mavjud. Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi va sallam: ((Agar ummatimga qiyin bo‘lmasa, har bir tahoratda misvak ishlatishni buyurardim)) deganlar. Bu sahih Buxoriyda 2: 682 da keltirilgan. Agar og‘iz chayqashda yoki undan oldin unutib qo‘ysa, namozga turishdan oldin ishlatishi lozim, hatto ba’zilari: beshta joyda ishlatish afzal deb aytishgan: tishning sariqlashishi, og‘izning hidining o‘zgarishi, uxlab turgandan keyin, namozga turishda va tahoratda. Agar misvak yo‘q bo‘lsa yoki tishlari yo‘q bo‘lsa, qattiq mato yoki barmoq misvak o‘rnini bosadi, shuningdek, agar niyat bo‘lsa, ayol uchun gumni ishlatish ham savobdir. Qarang: Tabiyn haqiqati 1: 4. Tuhfat al-nasikda misvakning fazilati 47-sahifa, Radd al-muxtor 1: 77, Hadiya al-alaiya 24-sahifa, Bada’i as-sanayi 1: 19, va Ikhtiyor 1: 12.