Муэззин учун икки тарафга юзини буриб чақириқ қилиш суннатдир, ҳатто у ёлғиз бўлса ҳам ёки янги туғилган бола учун бўлса ҳам; чунки бу азоннинг умумий суннати ҳисобланади. У намоз ва фалоҳга чақириқни якунлаганда, юзини ўнгга ва чапга буриб, тана қиблага қараб қолади; чунки бу одамларга мурожаат бўлиб, уларга маълумот бериш учун юзини уларга қаратган ҳолда амалга оширилади: намоздаги салом каби. Абу Жаҳифа розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: ((У азон қилди ва намозга, фалоҳга чақириққа етганда, бўйнини ўнгга ва чапга бурди, лекин тўлиқ айланмади)), Абу Довуднинг Сунан 1: 142, ва у бу ҳақда сукут қилди, ва Байҳақийнинг катта Сунани 1: 395. Қаранг: Шарҳ ал-Виқоя 140-бет, ва ад-Дур ал-Мухтор 1: 259.