Thërras dhe me ndihmën e Zotit: shikohet: Nëse ai beson se do të gjejë ujë nëse e vonon namazin deri në fund të kohës: është e rekomandueshme të presë, por nëse ai falet me tayammum dhe pastaj gjen ujë dhe koha mbetet, nuk është e detyrueshme të përsërisë namazin, ndërsa nëse nuk shpreson për ujë, nuk duhet ta vonojë namazin nga fillimi i kohës; sepse përfitimi i pritjes është mundësia e gjetjes së ujit, kështu që ai e kryen atë me të dyja pastrimin, dhe këtu nuk ka pasur. E transmeton Abu Sa'id , i cili tha: "Dy burra dolën në udhëtim, dhe kur erdhi koha e namazit nuk kishte ujë, kështu që bënë tayammum me një tokë të pastër, falën dhe pastaj gjetën ujë në kohë, njëri prej tyre e përsëriti namazin dhe abdestin, ndërsa tjetri nuk e përsëriti, pastaj shkuan te Profeti Muhamed, sal-lallahu alejhi ue sel-lem, dhe ia përmendën këtë, ai i tha atij që nuk e përsëriti: E ke bërë sunetin dhe namazi yt është i vlefshëm. Dhe i tha atij që bëri abdest dhe e përsëriti: Ti ke shpërblim dyfish," në Mustadrak 1: 286, dhe e ka vërtetuar, dhe Sunanet e Darimi 1: 207, dhe Sunanet e Bejhekiut të madh 1: 231, dhe Sunanet e Ebu Davudit 1: 93, dhe el-Muxhtaba 1: 213. Shiko: Shpjegimi i Vaksë, fq. 112, dhe Bregu i qetë 1: 163-164, dhe Allahu e di më mirë.