Është thënia: Allahu Ekberu, në madhërimin e parë të çdo dy madhërimeve të ezanit dhe të gjitha madhërimeve të iqametit, me dhamme si shprehje, ndërsa madhërimi i dytë në ezan është me r të palëvizshme; për ndalesë, dhe ngritja e saj është gabim, dhe fjalët e ezanit dhe iqametit në ezan i bën të palëvizshme në realitet, dhe ka për qëllim ndalesën në iqametit; sepse nuk ndalet në realitet; sepse kërkohet shpejtësia në të; siç është transmetuar nga Ibrahimi en-Nehai, Allahu e mëshiroftë: ((Ezan është përcaktim, dhe iqameti është përcaktim, dhe madhërimi është përcaktim)), në Sunenin e Tirmidhiut 2: 94, dhe Musannef i Ibn Ebi Shejbe 2: 74. Shiko: Red el-Muhtar 1: 386, dhe Hashije e Tahtavit 1: 274.