Them dhe me ndihmën e Allahut: Në larje supozohet të ketë dy gjëra: Së pari: Larja e gojës dhe hundës: domethënë, gargarizimi dhe frymëmarrja; për shkak të fjalës së Tij, i Lartësuar qoftë Ai: {Dhe nëse jeni të papastër, atëherë pastrohuni} El-Maida: 6: domethënë, pastrojeni trupin tuaj, kështu që çdo gjë që mund të pastrohet duhet të lahet, dhe brendësia e gojës dhe hundës mund të lahet, sepse ato lahen zakonisht dhe si adhurim, si një veprim i vullnetar dhe si një detyrë në gjendjen e papastërtisë. Së dyti: Larja e pjesëve të tjera të trupit: nuk është masazh; sepse masazhi është një përfundim, kështu që është i preferuar. Duhet të dërgohet uji në mes të mjekrës në mënyrë që të arrijë në rrënjët e saj, ashtu siç duhet të lahet ajo që ka rënë prej saj; sepse nuk ka pengesë në të, dhe duhet të lahet barku, mustaqet, vetullat dhe organi seksual i jashtëm i gruas; sepse nga Ebu Hurejra, Ibn Abasi, Ebu Ejjubi, Aishe dhe të tjerë  me fjalë të ngjashme, tha : «Nën çdo flok ka papastërti, prandaj lajeni flokët dhe pastroni lëkurën», në Xhaminë e Tirmidhiut 1: 178, dhe Sunanet e Ebu Davudit 1: 65, dhe Muxhamiu i Zevaid 1: 272, tha Hajrithmi: njerëzit e tij janë njerëz të saktë, dhe Musned i Rabiut 1: 16, dhe Musned i Ibn Rahueh 3: 964, dhe Musned i Shamiëve 1: 416, dhe Musned i Ibn Xhadit 1: 35. Dhe nga Aliu , tha : «Kush lë një vend të flokëve të trupit të tij nga papastërtia dhe nuk e ka prekur uji, do të bëhet kështu dhe ashtu nga zjarri», në Musnedin e Ahmetit 1: 101, dhe Musannefin e Ibn Ebi Shejbes 1: 96, dhe Sunanet e Bejhekit të Madh 1: 227, dhe Sunanet e Ibn Maxhes 1: 196, dhe Al-Mu’xham i Vogël 2: 179, dhe Hadithet e Zgjedhura 2: 74. Shih: I’la’u Sunen 1: 180, dhe Fathul Qadir 1: 50, dhe Shërimi i Ibn Melik 8/أ, dhe Muxhamiu i Anhar 1: 21, dhe Allahu e di më mirë.