Егер мұнара тар болса, орнында қалады; бұрылуға қажеттілік жоқ болғандықтан. Егер мұнара кең болса, онда ол орнында тұрып, басын мұнараның жақтарынан шығарады, оң жақтағы терезеден басын шығарып, намазға шақырады, содан кейін сол жақтағы терезеге барып, басын шығарып, құтылуға шақырады; себебі мұнара кең болса, бұрылмай хабарлау мүмкін емес; Әбу Жухайфа (р.а.) былай деді: ((Азан шақырғанда намазға, құтылуға шақырғанда мойнын оңға және солға бұрды, бірақ бұрылмады)), Әбу Даудтың Сунанында 1: 142, және ол туралы үндемеді, ал әл-Байһақидің үлкен Сунанында 1: 395. Қараңыз: Шарх әл-Уақия 140-бет, және әл-Дур әл-Мухтар 1: 259.